14 februari. Voor romantici een topdag. Een uitgelezen moment om de liefde van je leven te verrassen met een overdaad aan romantiek. Maar ook voor de mindere goden op dit gebied de mogelijkheid plusjes te scoren. Ik behoor zonder blikken of blozen tot de laatste categorie. Na een google sessie viel mijn oog op een aanbieding van Gauchos aan de plas. Een mooi gelegen Argentijns grill restaurant aan de Bergse Voorplas in Hillegersberg. Ik maakte me op voor een sfeervol Latijns avondje met een hoog valentijnsgehalte.

Gauchos aan de plas is gewoon een hele mooie en sfeervolle zaak. Het personeel ziet er tiptop uit en doet alle moeite om de gasten een gezellige avond te bezorgen. De kaart is uiteraard ingericht op grill gerechten en dan voornamelijk het beste rund uit Zuid Amerika. Argentijnse steaks! Bife de Cuadril, Bife Ancho, Bife de Chorizo, Bife de Lomo…Hoorde ik nu net engelen zingen?

De premium stukken werden live aan tafel uitgebreid geïntroduceerd om de keuze te vergemakkelijken. Ik hou ervan. 180, 225, 300, 400 of 500 gram meneer? Aangezien ik niet echt een grote eter ben van rood vlees, was 180 gram zeer malse Bife de Lomo meer dan voldoende. Mijn wederhelft, geboren en deels getogen in Lima, keek nog aandachtig rond in de menukaart.

“Weet je zeker dat het een valentijnsdiner is?” hoorde ik plots vanachter de menukaart. Ik keek nogmaals om me heen en het publiek was divers. Van stelletjes tot aan grotere groepen. Nu begon ik ook te twijfelen. Was ik dan toch op het verkeerde been gezet door de aanlokkelijke teksten op de website? Zouden de plusjes als sneeuw voor de zon verdwijnen? Midden in het restaurant stond een grote vaas met bloemen, maar geen rode rozen. Kaarsjes stonden netjes op tafel, maar was dat niet elke avond zo?

Na een paar minuten was haar keuze gevallen op Bife de Chorizo, 300 gram schoon aan de haak met gegrilde champignons en maïskolf. Medium graag. Met de twinkeling in haar ogen verdwenen ook mijn zorgen. Een romanticus was geboren. Immers, goed vlees voor Zuid Amerikanen is als een kwekkeboom kroket voor Hollanders. Kom op chef, doe je best. Mijn Pinot Noir begon al aardig te slinken.

Yes, in mijn rechter ooghoek zag ik 2 borden onze kant op komen. Aandachtig bekeken we het Argentijnse goud, maar de kogel moest nog door de kerk. De cuisson moest natuurlijk perfect zijn. In bijna slow motion zag ik het steakmes van mijn tafelpartner door het vlees gaan. Vol nieuwsgierigheid volgde ik de sensuele maalbewegingen. Ik was ondertussen ook begonnen. Mijn meest malse deel van de lende stelde niet teleur. Je kunt ook weinig fout doen.

Bruut word ik wakker geschud. “Het is r…” hoor ik vaag doorkomen. Wat zei je? “Het is rauw” hoorde ik nu duidelijk met een Latijns accent door mijn hoofd suizen. Snel zie ik mijn nieuwe status als romanticus in de dop als een film voorbij vliegen. Nog sneller zie ik het bordje richting keuken gaan. Au, dat komt aan. Chef, wat doe je nu? De gegrilde maïskolf en champignons verzachtten ondertussen de pijn. Het vlees zou nooit meer hetzelfde zijn na een tweede grillsessie…

Ik likte mijn wonden met een Panejillo. Een karamelmuffin met vanille-ijs en dulce de leche. De rekening werd vergezeld met een rode roos. Het voelde aan als een klaproos. Nee, een klap-in-mijn-gezicht-roos. Jongens en meisjes van Gauchos, ik eis een emotionele schadevergoeding! Of is dat Westerse Valentijnsfeest gewoon commercieel gedoe en zou het, net als in Pakistan, ook in Nederland gewoon verboden moeten worden…